Geschiedenis
HET ONTSTAAN VAN DE RASSEN:
Er zijn 300 erkende hondenrassen in het FCI (Fédération Cynologique Internationale ) .In Nederlandzijn al deze 300 hondenrassen niet aanwezig toch kent ons land een groot aantal rassen. En als je alle rassen op een rijtje zet kan jij je moeilijk voorstellen dat ze van de wolf aftammen Ze zien der van de buitenkant misschien allemaal verschillend der uit maar, qua skellet allemaal hetzelfde model. Door ook de verschillende soorten in de wolfen soort konden der verschillende honden rassen ontstaan.
Er zijn 300 erkende hondenrassen in het FCI (Fédération Cynologique Internationale ) .In Nederlandzijn al deze 300 hondenrassen niet aanwezig toch kent ons land een groot aantal rassen. En als je alle rassen op een rijtje zet kan jij je moeilijk voorstellen dat ze van de wolf aftammen Ze zien der van de buitenkant misschien allemaal verschillend der uit maar, qua skellet allemaal hetzelfde model. Door ook de verschillende soorten in de wolfen soort konden der verschillende honden rassen ontstaan.
De mens was qua genetica nog niet zover al nu maar, was wel instaat bepaalde eigenschappen te fokken. Ook door klimatologische en geologische omstandigheden ontstonden er door natuurlijke selectie verschillen tussen de honden. Zo kwamen er langzamerhand hondenrassen met een eigen type en gedrag. De oudst herkenbare hondenrassen zijn de windhonden en ook de dogachtigen. In het oude Egypte en westelijk Azië zijn afbeeldingen gevonden die waarschijnlijk afstammen van een paar duizend voor Christus .Mastiffs werden gebruikt om in Romeinse arena's te vechten en Windhonden werden vanwege hun snelheid vooral ingezet bij de jacht,
terwijl de zwaardere, vechtlustigere dogachtigen als oorlogs-en waakhond werden gebruikt. Ook werd er door archeologen in Egypte gebalsemde kleine hondjes gevonden, die diende als grafgeschenk aan de doden, deze kleine hondjes hebben veel weg van de tegenwoordige dashonden of teckels. De spartanen kenden ook al honden, die het wild omcirkelde en het sidderend van opwinding de jager aanwezen.
Sommige hondenrassen zijn dus heel oud , maar de meesten zijn in de afgelopen paar eeuwen ontstaan.
Toen de mens stopte met rondtrekken en zich begonnen te vestigen.Gingen ze zich bezighouden met landbouw en veeteelt, hierdoor kreeg men ook behoefte aan honden met andere eigenschappen. Zo kreeg de hond behalve de jacht ook andere taken, grote honden konden bijvoorbeeld de kuddes of de woningen bewaken, kleine ongevaarlijke hondjes werden als troeteldiertje thuisgehouden. Ook door verandering in de jacht kwam er behoefte
aan verschillende typen honden. Door andere jachttechnieken en door andere prooien waarop gejaagd werd, werden de honden niet alleen gebruikt om de prooi te achtervolgen, maar werden ze nu ook gebruikt om het wild op te sporen (brakken), in het veld aan te wijzen (staande jachthonden), uit dekking op te jagen (spaniëls), te apporteren (retrievers), of uit ondergrondse schuilplaatsen te verdrijven (terriërs). Door de selectie van de mens kreeg je bepaalde honden die op elkaar gingen lijken maar echt van rassen kon je nog niet spreken. Tot de negentiende eeuw werden honden voornamlijk als jacht,- herders,-drijf,- waak en verdedigingshond gefokt, pas later toen de hond als werkhond niet meer zo belangrijk was, begon men meer op uiterlijke kenmerken te letten. Zo onstonden er meer en meer rassen.
De mens is steeds meer goede kwaliteiten in de hond gaan ontdekken waardoor de hond nog meer taken heeft gekregen. Bij de politie word de hond tegenwoordig als hulp vaak ingezet, ook als blindengeleider is de hond zeer nuttig. Minder bekend en ook nieuwer is de SOHO, een hond die speciaal getraind wordt om gehandicapten te helpen in het dagelijks leven. Een van de nieuwste ontdekkingen is een hond die waarschuwt als zijn baas een epileptischeaanval krijgt, deze kan dan op tijd maatregelen nemen zodat hij niet gewond raakt.
AFSTAMMING VAN DE HUISHOND:
Er zijn in het verleden, en waarschijnlijk nog steeds wel twijfels geweest over de afstamming van de huishond. Men ging er vroeger vanuit dat de wolf, de coyote en de jakhals de voorouders waren van de hond. Tegenwoordig zijn de meeste wetenschappers het erover eens dat alleen de wolf de voorouder is van de huishond.
Het gedrag en de bouw komt het meest overeen met die van de wolf. Paringen van de hond met de wolf brengen ook vrijwel altijd vruchtbare nakomelingen voor, terwijl dit met de coyote of met de jakhals zelden het geval is.
In het wild kruisen honden en coyotes niet met elkaar, en honden en jakhalzen zeer af en toe, maar honden en wolven wel. De Saarloos Wolfhond is zelfs een ras dat ontstaan is door het kruizen met een Duitse herdershondenteef en een wolvenreu. Toch is het niet helemaal uitgesloten dat andere wilde-hondachtigen, naast de wolf, toch ook invloed hebben gehad op de hond. Zoals men denkt dat bij de Basenji het geval is.
De Wolf De Cayoyte De jackhals
VAN WOLF TOT HOND:
Wanneer de overgang tussen wolf en hond precies plaats vond valt moeilijk te zeggen, zeker is dat de mens hier een grote rol in heeft gespeeld. Waarschijnlijk trokken hond en wolf al langer dan 15.000 jaar met elkaar op, en het schijnt dat het oudste fossiel dat zeker een hond is, 14000 jaar oud is. Toen de mens nog rondtrok en leefde van de jacht, leefden ze in dezelfde omgeving als de wolf. Er zijn verschillende theorieën te maken over hoe en waarom de mens en de wolf zijn samengekomen.
De warmte en de voedselresten in menselijke kampen zal de wolf waarschijnlijk aangetrokken hebben, waardoor ze langzamerhand vertrouwd zijn geraakt met de mens, en dat de mens hem tolereerde omdat de wolf hem waarschuwde voor gevaar en het afval opruimde. Of misschien werden er verlaten nestjes wolvenjongen gevonden, en is de mens, vertederd door de lieve snuitjes, ze gaan opvoeden. Door allerlei studies is bekend dat wolvenpuppy's niet al te moeilijk tam te maken zijn, al blijven volwassen wolven wel onvoorspelbaar.
De tamste wolven zullen gebleven zijn en met elkaar gekruist hebben, zodat de wolven in het kamp steeds minder wild werden. Als een groep wolven in de buurt van de mens blijft is het aannemelijk dat de groep daardoor geïsoleerd is geraakt van zijn wildere soortgenoten, waardoor zij zich anders ontwikkelden dan de wolven die niet bij de mens kwamen.
Pas later werden de uitstekende jachtkwaliteiten van de wolf waarschijnlijk ontdekt, en werd de wolf meegenomen op de jacht.Waarschijnlijk is men toen begonnen met het kruisen van wolven met bepaalde eigenschappen.
Wanneer de overgang tussen wolf en hond precies plaats vond valt moeilijk te zeggen, zeker is dat de mens hier een grote rol in heeft gespeeld. Waarschijnlijk trokken hond en wolf al langer dan 15.000 jaar met elkaar op, en het schijnt dat het oudste fossiel dat zeker een hond is, 14000 jaar oud is. Toen de mens nog rondtrok en leefde van de jacht, leefden ze in dezelfde omgeving als de wolf. Er zijn verschillende theorieën te maken over hoe en waarom de mens en de wolf zijn samengekomen.
De warmte en de voedselresten in menselijke kampen zal de wolf waarschijnlijk aangetrokken hebben, waardoor ze langzamerhand vertrouwd zijn geraakt met de mens, en dat de mens hem tolereerde omdat de wolf hem waarschuwde voor gevaar en het afval opruimde. Of misschien werden er verlaten nestjes wolvenjongen gevonden, en is de mens, vertederd door de lieve snuitjes, ze gaan opvoeden. Door allerlei studies is bekend dat wolvenpuppy's niet al te moeilijk tam te maken zijn, al blijven volwassen wolven wel onvoorspelbaar.
De tamste wolven zullen gebleven zijn en met elkaar gekruist hebben, zodat de wolven in het kamp steeds minder wild werden. Als een groep wolven in de buurt van de mens blijft is het aannemelijk dat de groep daardoor geïsoleerd is geraakt van zijn wildere soortgenoten, waardoor zij zich anders ontwikkelden dan de wolven die niet bij de mens kwamen.
Pas later werden de uitstekende jachtkwaliteiten van de wolf waarschijnlijk ontdekt, en werd de wolf meegenomen op de jacht.Waarschijnlijk is men toen begonnen met het kruisen van wolven met bepaalde eigenschappen.
